Van nul naar honderd. Van ZERO naar HERO.

Een jongeman van begin 20 staat me volwassen, enthousiast aan te kijken en toe te lachen. Julien Kohnke. Timide, voorzichtig, onzeker en soms ook wel bang begonnen aan zijn traject. Waar begin ik aan? Wat ga ik doen? Is dit de juiste stap en keuze geweest voor mijn toekomst? Gedachten die allemaal door Julien zijn hoofd heengingen bij de start van dit traject. Wat een verschil met de jongeman die nu voor mij staat in dit restaurant. Misschien even tijd voor wat historie, een kijkje in de ontwikkeling van deze geweldenaar.

Balans tussen droom en realiteit

Julien is begonnen in het Traject met de uitstroomrichting van Ondersteunend Medewerker Keuken. Julien is al snel bekend binnen EEGA als de vrolijke, sociale jongeman met de geweldige verhalen. Hij is van het feesten (en ook wel van het op en over het randje van het toelaatbare heen gaan) in zijn weekenden. Dit bleef, gedurende het traject, niet alleen bij het weekend en al gauw kwam het traject en de uitstroom voor Julien in zwaar weer terecht. Tijdens zijn traject bij EEGA is Julien als stagiair bij Henk van The Gift City terecht gekomen.

Julien was een mooie aanwinst voor het team en hij wist, als hij er was, anderen te motiveren het maximale uit zichzelf te halen. Alleen dat duurde niet lang. Julien is in een zoektocht terecht gekomen naar zichzelf, raakte zichzelf kwijt en raakte in contact met middelen die gevaarlijk waren voor zichzelf en zijn omgeving. De thuissituatie, EEGA en zijn stage kwamen door het gedrag en gebruik van Julien onder druk te staan. Er waren in die tijd volgens Henk zijn stagebegeleider en zijn Werkcoach twee opties:

– afkicken, of

– stoppen met het traject.

Julien wilde beide niet, maar twijfelde wel in alle gesprekken aan zijn eigen keuzes, zijn eigen pad en ook aan de gevolgen voor zijn toekomst. Zijn droom was: een eigen snackbar/ kwalitaria!

Strijd en overwinning

Ook in de thuissituatie leidde zijn gedrag tot enorme spanningen en werd het lastig voor Julien om zich te uiten en te ontwikkelen. Julien heeft onder druk van de Werkcoach, ouders en stagebegeleider contact gelegd met de huisarts en is in het voortraject van een afkickprogramma terecht gekomen.

Het doel was duidelijk: niet uit huis gezet worden, een toekomst opbouwen via EEGA en weer grip op zijn leven krijgen. Tot grote teleurstelling van Julien en EEGA ging het programma niet van start. In plaats van doorgaan op de route die hij had ingezet, is Julien in gesprek gegaan met de Werkcoach, Opleidingscoach en heeft zichzelf opgericht. De HCCP-opleiding afgerond, zijn stage succesvol afgerond en complimenten gekregen over hoe hij aan het werk was tijdens stage, het traject en het zich uit leren spreken van zijn wensen, zien van zijn kansen en ze ook willen grijpen. Julien heeft zich opgericht, keuzes gemaakt voor zijn toekomst en zichzelf een kans gegeven en gegrepen.

Die jongeman, die er bijna aan onderdoor ging, de jongeman die op de rand stond van een exit. Die jongen die slapeloze nachten had van het niet behalen van zijn droom, juist dié jongeman staat nu vrolijk, enthousiast, krachtig en vol met passie voor mij.

Zelf willen veranderen

De eerste zin van Julien: “Wat ontzettend fijn dat je er bent man!” Een stevig handdruk en een klap op de schouder daarbij. Ik kijk hem en zeg: “Kerel, wat een verandering.” Hij zegt: “Kom we gaan zitten, bijpraten, ik heb zoveel beleefd, zoveel veranderd.” Ik ga samen met Julien zitten en we nemen de geschiedenis door. We weten beiden waar we samen stonden halverwege het traject. Op de rand, net niet erover. “Ja”, zegt Julien, “ik heb het niet gezegd toen, maar wat was het nodig dat jij en Henk er toen waren voor mij.” Ik kijk hem verbaasd aan. “Vriend, jij hebt je eigen weg gekozen, ik heb slechts geprobeerd je dingen in te laten zien, meer niet.” Julien zegt: “Samen zijn we waar ik nu ben.” Ik vraag hem wat er dan nu van hem is geworden. Lachend leunt hij voorover en zegt: “Wim, ik ben nu assistentmanager van het restaurant. Ik begeleid nieuwe werknemers in hun werk, ik handel klachten af, bereid gerechten voor klanten en ik doe de bestellingen en het voorraad beheer.” Julien: “Ik ben begonnen als afwashulp, daarna bediening, toen keukenhulp en barman en nu word ik assistentmanager.” Ik leun achterover en kijk in zijn ogen: is dit dezelfde Julien? Die jongen, met wit gezicht, angstig in december 2022? Bijna uit huis gezet in januari 2023, verslaafd aan harddrugs en drank? Jazeker! Maar dan met een andere glimlach, sterker en zelfverzekerder. Met een baan, verantwoordelijkheden en een redelijk stabiele relatie. “Geen drank, geen drugs meer, zelfs roken wordt al minder lacht hij.”

“Julien”, zeg ik, “jij gaf niet op! Jij wilde veranderen en een toekomst! Wat mag jij trots zijn op jezelf! Jij hebt samen met ons toen de handschoen opgepakt en ging aan de slag. Jij mag trots zijn op jouw traject. Jij mag trots zijn op jouw ontwikkeling. Wij zijn vanuit EEGA onderdeel geweest van jouw ontwikkeling en van jouw succesvolle reis.”

Julien zegt aan het einde van het gesprek: “Zonder EEGA geen Julien zoals hij hier nu staat.”

Julien wat is eigenlijk EEGA voor jou? “EEGA is ontwikkelen, de sleutel is zelf willen veranderen.”

Als je dat wil is EEGA de sleutel tot jouw toekomst!

Wim
Werkcoach EEGA Plus