Samen het verschil maken
Het is zondagavond, half 11 s’avonds. Ik loop buiten met mijn hond, het is muisstil. Er bekruipt me een gevoel van eenzaamheid. We zitten al een tijd in een lockdown en er is een avondklok. Als ik thuiskom check ik mijn werktelefoon. Ik zie dat een deelnemer mij geappt heeft. “Ik ben best wel zenuwachtig voor volgende week”. We hebben binnenkort een kennismaking gesprek bij een bedrijf waar Sofia stage kan lopen. Ik app terug, “We doen het samen. We gaan het gesprek eerst online voorbereiden. Ik haal je thuis op en dan rijden we er samen heen”.
Kennismaking
Het is de week van de kennismaking. Sofia en ik hebben het gesprek goed voorbereid waardoor er een stuk minder zenuwen zijn. We zijn er klaar voor! Een paar dagen voor het gesprek gaat het sneeuwen en niet zo’n beetje ook. Heel Nederland wordt getrakteerd op een pak sneeuw. Het vriest, we kunnen na jaren eindelijk weer eens schaatsen. Mensen lachen, hebben plezier. Wat een verademing sinds de lockdown en de opgelegde maatregelen.
Niet verantwoord
Ik heb contact met het bedrijf waar we langs zouden gaan. Er ligt sneeuw, heel veel sneeuw. We concluderen dat het niet verantwoord is om de weg op te gaan en dus verschuiven we de afspraak. Ik stel Sofia op de hoogte. Sofia is teleurgesteld maar begrijpt het. “Shirley, ik had me al een beetje voorbereid op dit nieuws. Ik kan niet naar buiten. Sneeuw is leuk hoor maar ik kom er niet doorheen met m’n rolstoel”.
Mooi resultaat
We herpakken ons. Volgende week is de sneeuw vast weg. We focussen ons op de stageplek die we zo graag willen bemachtigen. Ik ben op tijd bij Sofia en we hebben alle voorzorgsmaatregelen getroffen. Mondkapjes op. Handen ontsmetten. Ik help Sofia de auto in. De rolstoel gaat met gemak in m’n Kia Picanto die achteraf groter is dan hij lijkt. Het gesprek ging goed! Het bedrijf wil Sofia graag een stageplek aanbieden. Een mooi resultaat!
Invalidentoilet
Er was alleen nog één ding. Het bedrijf heeft geen invalidentoilet op hun verdieping. Er kon gebruik gemaakt worden van het toilet op een andere verdieping. Maar dan moet er een sleutel gevraagd worden aan een bedrijf waar het invalidentoilet gehuisvest is. Dat was geen probleem volgens de twee heren die het gesprek met ons voerde. We maken afspraken over een start- en einddatum. Ik maak bij thuiskomst de stageovereenkomst en mail deze naar het bedrijf.
Teleurstelling
Een paar dagen later krijg ik bericht van het bedrijf waar Sofia stage kan lopen. Er is geen mogelijkheid om gebruik te maken van het invalidentoilet. Het andere bedrijf dat ook gehuisvest is in hetzelfde pand wil geen sleutel overhandigen. De contactpersoon van het bedrijf die de stage aanbiedt probeert zich in allerlei bochten te wringen en voelt zich behoorlijk knullig. Er wordt gezocht naar oplossingen. Mijn deelnemer voelt zich zacht gezegd klote. De stage gaat niet door…
Niet vanzelfsprekend
Uit het veld geslagen, hebben we een onlinegesprek met elkaar. Ik ben boos en voel de teleurstelling van Sofia. “Ach, ik heb dit al m’n hele leven. Je went er ook wel een beetje aan hoor” zegt Sofia en zwakt het een beetje af. Ik word nu met mijn neus op de feiten gedrukt. Sta ineens keihard met beide benen op de grond. Niet alles is in het leven is voor iedereen vanzelfsprekend. Zoals het spelen in de sneeuw, of een basisbehoefte zoals gebruik maken van het toilet.
Respect
Sofia is niet van ‘bij de pakken neerzitten’ binnen no time krijg ik een appje. We beginnen weer bij het begin. Sofia heeft zelf een gave plek gevonden om stage te lopen. We pakken door. Ik leg contact en stuur het cv van Sofia naar het bedrijf. Sofia mag op gesprek komen. Vol goede moed gaat de rolstoel weer in de Picanto. We lachen en praten wat in de auto. De zenuwen zijn een stuk minder dan de eerste keer dat we op gesprek gingen. Wat een diepe buiging maak ik voor Sofia. Respect!
Stage
We hebben een gesprek met twee eigenaren van het bedrijf. Ze zijn beide enthousiast. Sofia krijgt een opdracht mee om thuis te doen. Ik ben benieuwd. Ook nu stort Sofia zich met vol overgave op de opdracht. Dezelfde dag ontvang ik de opdracht nog terug. Ik ben onder de indruk, het is een mooi stuk. De volgende dag krijg ik een belletje van een van de eigenaren van het bedrijf. Sofia heeft de stageplek. We zetten de puntjes op de i en maken goede afspraken. Sofia is blij, heel blij!
En ik? Ik doe thuis stiekem een dansje. Wat een mooie baan heb ik, werken bij EEGA Plus. De deelnemers op weg helpen naar een betaalde baan is één ding maar het verschil kunnen maken én iets leren van een deelnemer is zoveel meer waard.
Shirley de Kraaij
Werkcoach EEGA Plus