Wabi Sabi

Je bent hier:

Als je écht goed om je heen kijkt, valt je vast op dat geen enkel mens hetzelfde is. De één ziet er anders uit dan de ander, gedraagt zich anders of ruikt zelfs anders. Toch streven de meesten naar hetzelfde doel: perfect zijn. Het perfecte plaatje uploaden op Instagram, de perfecte vriend/vriendin zijn en perfect werk afleveren op de werkvloer. Wanneer je als nieuweling bij een bedrijf gaat stage lopen of werken, moeten we eigenlijk alles al weten en aan het einde van dag een medewerker van de maand zijn. Alles moet altijd maar fantastisch en effectief zijn. Oftewel: perfect. En als dat dan niet lukt, dan balen we ook nog eens flink van onszelf.

Help

Toen ik 18 was viel mijn perfecte fysieke plaatje in duigen. Ik kreeg witte vlekken op mijn polsen en vingers. Ik was in rep en roer en begreep er niets van. Op naar de dokter, die mij vertelde dat ik vitiligo had. Vitiligo is een huid aandoening waarbij de huid pigment verliest. Daardoor ontstaan er melkwitte plekken in allerlei vormen en maten die zich met de tijd steeds verder kunnen verspreiden. Sommigen noemen het ook wel eens ‘the Michael Jackson’.
Balen dat ik deed, iedereen kon dat zien. Ik kende niemand die het ook had en eigenlijk wilde ik maar één ding: niet anders zijn dan anderen! Ook ik wilde in het ‘perfecte’ plaatje passen.

Perfecte imperfectie

In het citaat hierboven zie je de term: Wabi Sabi. Dit is een term uit de Japanse esthetiek, een reeks oude idealen. Wabi Sabi is een wereldbeeld waarin de schoonheid en acceptatie van dingen die onvolmaakt, vergankelijk, onvolledig of anders zijn dan de standaard centraal staat. Oftewel: perfecte imperfectie. Vanuit die overtuiging een gekke gedachte, is het niet de bedoeling dat we allemaal onszelf zijn met onze imperfecties? Met zichtbare en/of onzichtbare bijzondere kenmerken? Dat je functioneert zoals jij bent en gewoon lekker jezelf kunt zijn op je werk?

Zichtbaar versus onzichtbaar

In mijn geval was er zichtbaar iets dat niet klopte. Iets waarvan ik niet wilde dat anderen het zagen. Misschien is dat bij jou ook wel zo. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat bij jou vanbinnen iets anders is. Iets dat niet direct zichtbaar is voor de buitenwereld maar wel degelijk verschilt van jouw collega op het werk.

Toen ik begon te accepteren dat ik nou eenmaal vitiligo had en dat het mij juist uniek maakte (Wabi Sabi), begon ik ook anders te doen. Ik verstopte mijn handen niet meer, baalde niet meer als er weer een vlek bij kwam en had weer meer energie. Want dat perfect moeten zijn was best vermoeiend. Ik ben nu zelfs een beetje trots op al die gekke vlekken. Dat klinkt heel makkelijk maar is best lastig en heeft ook zeker een poos geduurd.

Laat je verrassen

Ik gun jou ook een beetje Wabi Sabi! Je bent perfect met al je imperfecties. Die maken jou speciaal. Als iemand naar jouw unieke imperfecties en kenmerken vraagt, vertel dan kort maar krachtig wat het voor jou betekent en eventueel voor de ander. Geef de ander de kans je te verrassen… want sommigen vinden mijn vitiligo zelfs mooi!

Ilse Schippers-Wessels
Onderzoek/trainer EEGA Plus